Ode
Zoals ik je zag dansen met je vrouw, die eerste
keer dat ik je met haar zag, een diva, met de
mondhoeken van Jeanne Moreau – Jij
lenig op laarzen, elegant en mager, hoe je haar
dwingend in je armen hield, haar streng en virtuoos
voor ging in een gestaalde tango – je lange smalle
handen met die nagels, schelp en wapenschild ineen –
Een kleine maan glanst boven de rivier, haar
dunne gouden licht valt in mijn zolderkamer, wind
rukt aan het raam – je t shirt en je slip, je stille
spijkerkleren op een stoel, die gedoemde nacht
toen je bij mijn man en mij logeerde – je adem en je
zweet en bitterzoet je geur van geranium, je
dodelijke streling – de rest is historie