Acte 9 – van opstand
De kist die langzaam in de groeve
zinkt, met jou, een vriend
die net zo oud als ik ben
was erin
en ik ernaast, een handvol zand
die alleen maar opstandig
denken kan
wel gvd. Nu is het te laat
waarom heeft niemand ons
destijds op tijd gewaarschuwd
dat ons bestaan in een
handomdraai voorbijgaat
geruisloos en verradelijk
tot stof verwaait