Acte 5 – van afstand
Radiostilte sms’t de oudste zoon
Hallo Bandoeng mail ik cool
terug, hij blijft hardnekkig
zwijgen, tot in zijn ziel gekwetst, ik schijn
iets ergs te hebben gezegd. Ach, die
eeuwige onderaardse dreiging
van de diepe, niet te
overbruggen kloof die opdoemt
als ik mezelf trouw blijf, de
woeste stroom die het lieflijk dal beneden
voorgoed in tweeën splijt. Alarmfase
één verschijnt. De tune van
schrijnende muziek zet in. De broeder van het
nachtarchief komt aangesneld.